નર્કાગાર

જ્ઞાનનો આધાર નિરાધાર છે

કામ પર ઝાડું, કલમ બેકાર છે

 

સૂગ બીજાને ચડે ત્યાં દૂરથી  

ને અહીં માથે જ નર્કાગાર છે

 

જાય ક્યાં પોતે કરે જો સૂગ તો ?

ત્યાં જ રોજીરોટીના દીદાર છે

 

મોતના કૂવા અને આ જિંદગી

કાન સૌ બહેરા, અહીં ચિત્કાર છે

 

આ શકુની ચાલ જાતિવાદની

જિંદગીની રોજ જાણે હાર છે