જિંદગી

ફૂલ વરસાવી શકે એવી મદદગાર નથી

જિંદગી તારી કૃપાઓનો કરજદાર નથી

એટલે તારી પ્રસંશાય કરૂં શી રીતે?

જિંદગી એટલે  હું તારો કસૂરવાર નથી

જિંદગી તારે ભરોસે જ લીધા શ્વાસ અમે

જિંદગી તારા ઈશારાના રહ્યા દાસ અમે

છીનવાયું એ બધું જેની કરી આશ અમે

કોઈ અરમાન ને જાણે કે અધિકાર નથી

કોઈ રસ્તે અપરિચિત મળે તેમ મળી

બે જ પગલાંનો રહ્યો સાથ કે બીજે તું વળી

જિંદગી તારા વિના લાશ આ ક્યાં ક્યાં રઝળી ?

શ્વાસના આવાગમનમાં ય રહ્યો સાર નથી

છેક મૂંઝાઈ જવું પાલવે એવું તો નથી

છે ઉદાસી આ કોઈ જાત પર દેવું તો નથી

છું નિરાધાર હું તારા વિના એવું તો નથી

કેમ કહેવાય કે મારો મને આધાર નથી