ફાવતા આવ્યા મને
તો ફાવવા દેતા નથી,
કોઈ ચંદરવે મને
તે મહાલવા દેતા નથી.
તેમની જાગીર
જાને હોય આ બારાખડી,
નામ છે મારું, મને તે ઘૂંટવા દેતા નથી.
આગનો હિસ્સો નથી, કિસ્સો નથી બારૂદનો,
આગિયો છું તોય
પાસે આવવા દેતા નથી.
સામટી ચાંપે
ઘરોમાં, રક્તમાં ને શ્વાસમાં,
આગ તે વરસાદને
પણ ઠારવા દેતા નથી.
શૂળ એ ભોંકાય છે
આ શહેરમાં વસવા છતાં,
ગામની વચ્ચે મને
ઘર બાંધવા દેતા નથી.
No comments:
Post a Comment