હોવાપણાનો ભાર
નથી લાગતો હવે,
માણસ હું બંધિયાર નથી
લાગતો હવે.
ચર્ચાનો સૂર એ જ
કે માણસ છકી ગયો ,
હા,આજ તાબેદાર નથી લાગતો
હવે.
કાંતી રહ્યો છું
એમ હયાતીનો રેંટિયો,
નક્કામો કોઈ તાર
નથી લાગતો હવે.
આવી ગયો છું આજ
સમયના પરિઘમાં ,
દ્રશ્યોની બહાર
નથી લાગતો હવે.
જોઈ શક્યો મને
હું યુગો સુધી,
દર્પણમાં અંધકાર
નથી લાગતો હવે.
મેં શબ્દ
સજ્જતાય ઉમેરી પ્રહારમાં ,
નિશસ્ત્ર
પ્રતિકાર નથી લાગતો હવે.
No comments:
Post a Comment